- coś w tym stylu
- разг. что́-то в э́том ро́де
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
styl — 1. Coś w tym stylu «coś podobnego, zbliżonego do czegoś, coś mniej więcej takiego; coś w tym rodzaju, coś w tym guście»: Mówiła (...) że każdy jest kowalem swojego losu, każdy ma prawo do własnego szczęścia i wolności osobistej, i tak dalej. Nie… … Słownik frazeologiczny
gust — 1. Coś w tym guście «coś podobnego, zbliżonego do czegoś, coś mniej więcej takiego; coś w tym stylu, coś w tym rodzaju»: – Dobrze, że jej tutaj nie przyprowadziłeś – powiedziała. – Gdyby się rozpłakała albo coś w tym guście, mogłabym się załamać … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
inny — inni «zaimek nieokreślony; nie ten, nie ten sam; drugi, dalszy, pozostały; nie taki, nie taki sam, różny, odmienny, zmieniony, nowy» Dziewczyna z innej wsi. Inny z niego człowiek (się zrobił) teraz. Jest inny niż wszyscy. Ma inne niż dawniej… … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
więcej — 1. «stopień wyższy od dużo, wiele» a) «oznacza zwiększoną względem czegoś liczbę, ilość, miarę; przysłówek używany także w porównaniach (zwykle ze sprecyzowaniem stopnia zwiększenia czegoś, z określeniem dolnej granicy); ponad stan dotychczasowy» … Słownik języka polskiego
wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… … Słownik języka polskiego
odrębność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. odrębnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwość polegająca na byciu odrębnym, odmiennym od innych, swoistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odrębność narodowa, religijna. Odrębność stylu, warunków, przekonań. Mieć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień